عفونت گوش یا اوتیت مدیا به دلیل وجود آلودگی در قسمت گوش میانی اتفاق می‌افتد. گوش میانی فضایی در پشت پرده گوش است که پر از هواست و استخوان‌های کوچک و لرزنده‌ای دارد. احتمال ابتلای کودکان به این بیماری نسبت به بزرگسالان بیشتر است. در بسیاری از مواقع با مراقبت‌های لازم و تحمل درد عفونت‌های گوش درمان می‌شود. اما درصورت عفونت شدید حتما باید نسبت به درمان جدی آن نزد پزشک اقدام نمود. درغیر این صورت عفونت به حالت مزمن در می‌آید و شنوایی فرد را با مشکلات و عوارض بسیار جدی مواجه می‌کند. در این مقاله قصد داریم درباره انواع، علل ایجاد، علائم و روش‌های درمان انواع مختلف عفونت گوش صحبت کنیم و در انتها بهترین پزشک متخصص گوش و حلق و بینی را معرفی کنیم.
انواع عفونت گوش
- اوتیت یا التهاب حاد گوش با تجمع مایعات
به عفونت گوش میانی بدون عفونت ویروسی یا باکتریایی اوتیت یا التهاب حاد گفته می‌شود. دلیل اصلی بروز این نوع عفونت انسداد لوله استاش یا وجود اختلال در عملکرد آن است. در بعضی از مواقع نیز پس از بهبود عفونت تا مدت‌ها علائم آن به صورت التهاب در گوش باقی می‌ماند.
- اوتیت یا التهاب مزمن گوش با تجمع مایعات
با باقی ماندن مایعات در داخل گوش میانی اوتیت یا التهاب مزمن ایجاد می‌شود. در این نوع عفونت نیز هیچ عفونت ویروسی یا باکتریایی در گوش وجود ندارد. این نوع عفونت احتمال عفونت جدید را به ویژه در گوش کودکان افزایش می‌دهد و شنوایی آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
- اوتیت یا عفونت حاد مکرر در گوش
اگر طی یک دوره شش ماهه عفونت گوش بیشتر از سه بار یا در طول یک سال چهار بار اتفاق بیفتد، به آن اوتیت یا عفونت حاد مکرر می‌گویند و دلیل اصلی بروز آن اختلال در عمکرد شیپور استاش گوش است.
- اوتیت یا عفونت مزمن چرکی و خلط آور
بعضی از عفونت‌های گوش با روش‌های معمولی درمان نمی‌شوند و در نهایت باعث سوراخ شدن پرده گوش خواهند شد.
علائم عفونت گوش
گوش به عنوان یکی از پیچیده‌ترین اعضای بدن دارای چند حفره است و عفونت گوش می‌تواند در هر یک از این حفره‌ها ایجاد شده و باعث ایجاد علائم مختلفی شود. قسمت‌های مختلف گوش شامل گوش خارجی، گوش میانی و گوش داخلی است و اکثر عفونت‌ها در قسمت گوش میانی و گوش بیرونی ایجاد می‌شوند و میزان عفونت گوش داخلی بسیار کمتر است. گوش میانی در پشت پرده گوش قرار دارد و با تجمع ویروس‌ها و باکتری‌های چشم، بینی و دهان در این قسمت ایجاد می‌شود که با احساس سنگینی و درد همراه است. تجمع مایعات و چرک در پشت پرده گوش قدرت شنوایی را به شدت کاهش می‌دهد و فرد همواره احساس می‌کند که زیر آب قرار دارد. اگر فشار پشت پرده در اثر تجمع چرک و مایعات افزایش یابد احتمال پارگی آن وجود دارد.
به طورکلی گوش محیطی تاریک، مرطوب و مناسب برای عوامل بیماری‌زا می‌باشد. علائم عفونت گوش میانی در بزرگسالان شامل تجمع مایعات در گوش، مشکلات شنوایی، درد گوش، اختلال شنوایی، حساسیت به لمس گوش، سرگیجه، حالت تهوع، استفراغ، تب، گوش درد بسیار شدید و شنیدن صدای سوت در گوش می‌باشد. علائم عفونت گوش کودکان و عفونت گوش در نوزادان نیز با درد گوش هنگام خواب کودک، اختلال در خواب، گریه طولانی، مشکل در شنیدن کلمات و پاسخ دادن به سوالات، عدم تعادل، بالا رفتن تب کودک تا 38 درجه سانتی‌گراد، از دست رفتن اشتهای کودک، تخلیه چرک و مایعات از گوش و سردرد بروز پیدا می‌کند. در صورت مشاهده علائم عفونت گوش میانی در بزرگسالان، عفونت گوش کودکان و عفونت گوش در نوزادان هر چه سریع‌تر بیمار را باید برای درمان نزد یک پزشک ببرید.
علل ایجاد عفونت گوش
کودکان در سن ۶ ماهگی تا دو سالگی به دلیل عدم تکامل شکل شیپور استاش در گوش بیشتر در معرض عفونت گوش میانی قرار دارند. همچنین کودکانی که در مرکز مراقبت‌های گروهی هستند بیشتر از کودکان دیگر دچار عفونت گوش میانی و عفونت گوش خارجی می‌شوند. به طورکلی کودکانی که به صورت گروهی نگهداری می‌شوند، بیشتر دچار بیماری‌های عفونی خواهند شد. علت دیگری که در بروز بیماری عفونت گوش در نوزادان نقش دارد، تغذیه نوزاد است. نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند کمتر از نوزادانی که با شیشه شیر تغذیه می‌شوند در معرض ابتلا به عفونت گوش در نوزادان هستند. علت بعدی عوامل فصلی است که بیشتر در فصول سرد سال یعنی پاییز و زمستان رخ می‌دهد. افراد مبتلا به بیماری آلرژی، علاوه بر پاییز و زمستان در فصل بهار هم به عفونت گوش میانی، عفونت گوش خارجی و عفونت گوش داخلی مبتلا می‌شوند. مصرف دخانیات، کاهش کیفیت و افزایش آلودگی هوا نیز خطر ابتلا به عفونت را در گوش افراد افزایش می‌دهد.
راهکارهای پیشگیری از عفونت گوش
برای جلوگیری از عوارضی مانند عفونت گوش میانی در بزرگسالان و سرگیجه و عفونت گوش و سر درد همواره سعی کنید که از بیماری‌هایی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا پیشگیری کنید. به کودکان یاد بدهید که همواره دست‌های خود را با آب و صابون بشویند. در صورت ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند سرماخوردگی وسایل و ظروف خود را از سایر اعضای خانواده جدا کنید. به کودکان نیز روش‌های درست عطسه‌زدن و سرفه را بیاموزید. فردی که دچار سرماخوردگی شده نباید در مکان‌های عمومی تردد کند. دوری از دود سیگار نیز از عفونت گوش میانی در بزرگسالان و سرگیجه جلوگیری می‌کند. مادران همواره باید سعی کنند که به فرزندان خود شیر مادر بدهند تا از عفونت گوش و سر درد و علائم دیگر در نوزاد پیشگیری شود. در صورت استفاده از شیشه شیر درحالت دراز به نوزاد شیر ندهید. استفاده از واکسن‌های فصلی مانند آنفلونزا، پنوموکوک و غیره نیز می‌تواند از عفونت گوش پیشگیری کند.
جمع بندی
در این مقاله به عفونت گوش و راهکارهای لازم برای درمان ان پرداختیم.
منبع: https://www.1pezeshk.com/archives/2022/04/drkouhi.html
جراحی قاعده جمجمه چیست ؟ + عوارض جراحی تومور قاعده جمجمه